Afspraak in de (nooit teleurstellende) Kempen, te Vorselaar aan de Schranshoeve, waar in zijn jeugdjaren Kardinaal Van Roey nog gewoond heeft, getuige het prominente borstbeeld aan de inkom. Iedereen was vooraf present zodat er nog tijd was voor een koffietje (met advokaat zeg!) en wz wz.
De tocht was alweer perfect voorbereid, ongeveer 53 km lang en leidde ons door de ruime omgeving van Vorselaar, Pulderbos, Pulle, Grobbendonk, Herentals en Poederlee. Naast de leuke dorpjes doorkruisten we verschillende natuurgebieden en dit bij heerlijk fietsweer.
Na een rustige start waren we zelfs iets te vroeg bij café “In de klok” in Pulderbos. Volgens internet met de openingsuren: “van 10 h tot sluitingstijd”, ja dat zal wel.
Hierdoor ontstond de mogelijkheid nog even te biechten in het kerkje vlakbij, maar de voltallige groep besloot daar geen gebruik van te maken en palmde het terras quasi volledig in. Een andere wielerploeg (10 min. later) zag zich gedwongen zich binnen te nestelen, lang niet zo leuk. Onze, voor sommigen, telefonisch gereserveerde broodjes lagen klaar bij de overliggende bakkerij, nog zo’n voorbeeld van de efficiency van de organisator ?.
Er ontstond enige verwarring rond het totaal aantal fietsers (26? 28? 29?…) maar nadat een zevental mensen uiteindelijk tot dezelfde som waren gekomen, nl. 29, konden we gerustgesteld verder. Eén “verstekeling” werd dus uiteindelijk gevonden.
Toch nog een redelijk aantal ‘niet elektrische fietsers’ volhardden in de boosheid maar konden perfect het tempo volgen.
Op een bepaald ogenblik vielen er enkele grote druppels maar wij dachten “après nous le déluge” en als die zondvloed er al geweest is…, wij waren daar toen al weg.
De stukjes openbare weg deelden we meestal met brave automobilisten die ons rustig volgden vanwege inhaalgevaar en enkele anarchisten die geen reden zagen iets gas terug te nemen.
Een paar jongere fietsende medeweggebruikers keken met enig dedain naar wat zij wellicht beschouwden als een zootje turbobejaarden, maar weten zij veel dat wij eigenlijk superjong van lijf en hart zijn, vol levenslust en energie en genietend…
Als verrassing kwamen we onderweg voor een pitstop terecht bij café “Den Herberg”, bij de watermolen, uitgebaat door Bartel Van Riet, de presentator met de groene vingers en zijn echtgenote. Mooie tuin, antieke inrichting binnen… Dank penningmeester voor de drink! Bartel was aanwezig maar de show werd vooral gestolen door de interactie tussen zijn hond en onze fotograaf Chris. Diens fascinatie voor dieren beperkt zich overigens niet tot honden, ook de koeien onderweg werden getrakteerd op zijn enthousiasme en capriolen. Zij keken ernaar als konijnen naar een lichtbak, of is dat te ver gezocht…?
Onze vélocipèdes (om qua taal in de stijl van de hoeve te blijven) brachten ons dan naar de ruïne van OLV-Ten-Troon. Een erg leuke stop op een plek waar vroeger (15de eeuw) niet de liefde maar de boekverluchting werd bedreven. Vandaar ging het terug naar de start waar we konden genieten van een lekkere maaltijd, nog wel op het terras in het zonnetje!!
Hartelijk dank aan André en Annie voor deze heerlijke dag.
Chris, we zien al uit naar de foto’s…
Afwezigen hadden ongelijk…
Frank Mathys
